Debiutujący w składzie Wisły Kraków bramkarz, Michał Miśkiewicz, był bardzo niezadowolony z debiutu, choć prawdę powiedziawszy przy żadnej z bramek nie mógł zachować się lepiej.

Było spełnienie marzeń, ale szybko przerodziło się w koszmar…

I to nawet bardzo szybko, bo w ciągu dziesięciu minut. Nie był to dla mnie udany debiut ligowy. Jedyne, co mogę zapisać na plus, to że udało mi się zadebiutować w barwach Wisły w Ekstraklasie. Cała reszta to źle, bardzo źle. Dać sobie strzelić cztery bramki, to wstyd. Cóż więcej mówić…

Koledzy z obrońcy ci dziś nie pomagali.

Niestety. W obronie nic nie zagraliśmy i konsekwencją tego są cztery bramki. Nie popisaliśmy się. Starałem się krzyczeć na nich, ale nic to nie dało. Bez dwóch zdań – zagraliśmy katastrofalnie z tyłu. Nie ma co tu komentować.

Trzy razy rywale znajdowali się sami przed tobą.

Starałem się coś zrobić, szczęście nie dopisało, bo te sytuacje to były okazje sam na sam, a przy nich potrzebny jest łut szczęścia. Przy trzeciej bramce odbiłem piłkę, ale ona spadła z powrotem pod nogi przeciwnika. Cóż zrobić?

Kilka sytuacji sam na sam udało ci się jednak obronić. Gdyby nie ty, to Wisła przegrałaby zapewne wyżej.

Po coś stoję w tej bramce. Ważne jest jednak to, że cztery gole przepuściłem. Swój debiut ligowy w Wiśle, jakikolwiek by nie był, zapamiętałbym do końca życia. Ten debiut będzie mi się śnił po nocach. Ten mecz zapadnie mi głęboko w pamięć, ale co zrobić? Musimy się wziąć w garść. Mamy zimę, trzeba się obudzić w trakcie obozów i wiosną być inną drużyną. Nie możemy tak grać, żeby u siebie tracić trzy bramki,  a na wyjeździe cztery. To jest zdecydowanie za dużo. Teraz jest na to najlepszy okres. Dobrze, że ta przerwa przyszła.

Kiedy dowiedziałeś się, że zagrasz?

Trener Primel już od kilku dni w fajny sposób przygotowywał mnie do tego, że mogę zagrać. Zrobił to w dyplomatyczny sposób i za to uznanie dla niego. Wie jak do tego podejść, bo jest byłym bramkarzem i wie, jak to rozegrać.

Dyplomatycznie, czyli jak?

Na początku mówił mi, że może być taka sytuacja, że zagram i żebym myślał o tym. Ostateczna decyzja nastąpiła jednak na odprawie przed meczem.